رد کردن لینک ها

راوی زندگی خود باشید!

آیا داستان ها زیسته می شوند یا فقط سروده می شوند؟ یعنی آیا روایت زندگی تاریخ و زندگی نامه، نسخه ای از واقعیت است یا ساخته و پرداخته ی راوی؟

روایت درمانی ( Narrative Therapy ) یکی از نظریه های پسامدرنیسم در حیطه ی روانشناسی معاصر است که نتیجه ی تحقیقات و اندیشه های «مایکل وایت » و « دیوید اپستون » است.

 width=

روایت درمانی سعی می کند مشکلات افراد را از خود آنها جدا کند و با شعار «فرد مشکل نیست، بلکه مشکل، مشکل است» ماهیت فرد را از مشکلش رها سازد که به این تکنیک بیرونی سازی می گوید.
روایت درمانی شامل ساختار شکنی و معناسازی است که در ارتباط هم سطح و همدلانه میان درمانگر و فرد ایجاد می شود. در واقع روایت، طرحی است که به کمک آن انسان به تجربه های گذرا و اعمال شخصی خود معنا می دهد و قالبی است برای فهم و درک رویدادهای گذشته ی زندگی شخص و برنامه های آتی او (نقل از امینی خو، ۱۳۸۷)

هدف روایت درمانی به جای تغییر دادن فرد، بر روی تغییر دادن تاثیرات ناشی از مشکلات متمرکز است. به طور کلی روایت درمانگران به مراجعین کمک می کنند که به جای تمرکز بر داستان های سرشار از مشکل و بیهوده، توجه خود را به سمت داستان های پسندیده که آن ها را به سمت هویت و زندگی بهتر می کشاند، هدایت نمایند. (گلدنبرگ و گلدنبرگ، ۲۰۰۸)

در روایت درمانی باورها، ارزش ها، توانایی ها، استعدادها، نقاط قوت و دانش خود فرد در پایان شخص را از دچار روایت مشکل آفرین جدا می کند و می تواند روایتی تازه و بدیع بیافریند.
درمانگران راه حل مدار معتقدند که درمانجویان با استفاده از هدف هایی که در زمان حال انتخاب می کنند آینده خود را می سازند، روایت درمانگران می گویند: درمانجویان با داستان هایی که از زمان حال انتخاب می کنند گذشته ی خود را می سازند.

 width=

 

فرایند درمان چگونه است؟

روایت درمانگر بعد از اتخاذ یک موقعیت مشاوره ای مشترک هم سطح به مراجع کمک می کند هویت اش را از مشکل جدا سازد، در همین راستا مکالمات اولیه مراجع و درمانگر به نحوی پیش می رود که مشکل را در موقعیتی بیرونی و خارج از هویت فرد قرار دهند. مشکل، داستانی است که از طریق دوباره گویی تجربه ها و داستان زندگی حاصل می شود. معمولا شخص قدرت خویش را برای گفتن یک داستان متفاوت در بین خاطرات ذهنی خویش از دست می دهد و درمانگر شروع به پرسیدن سوال های بسط دهنده و شفاف می کند و از فرد می خواهد جزییات بیشتری را بیان کند. درواقع وظیفه درمانگر زنده کردن این داستان متفاوت است. بعد از بیرونی سازی، مراجع به کمک درمانگر پیامدهای یگانه و استثنا را با رویدادهای دیگر در گذشته وصل می کند و آن را به آینده برای تشکیل روایت خودِ ترجیح داده شده که در آن قدرتمندتر از مشکل است، گسترش می دهد.
درمانگر از اعضای مهم شبکه اجتماعی افراد دعوت می کند تا شاهدین جدید روایت فرد شوند و همچنین برای تثبیت تغییرات و بازگویی داستان از اشخاص حمایت گر مانند خانواده و دوستان دعوت می شود.

به گفتگو بپیوندید

بازگشت به بالای صفحه